TANGO DÖRT BÜYÜK ORKESTRA, ANİBAL TROİLO
Pichuco “Ağlayan bebek”
Aralık 1930’da Troilo, ünlü Vardaro-Pugliese kemancı altılısının bir parçası olarak işe alındı. Bunu takiben Anibal Troilo, Juan “Pacho” da dahil olmak üzere çok sayıda orkestrada çaldı; Julio de Caro, Juan D’Arienzo, Juan Carlos Cobian ve Angel D’Agostino. 1950 Nuevo Tango akımı konusunda Astor Piazzola ile de çalıştı
Daima halkın içinde, daima dost ve canayakın karakteri ile Anibal Troilo, tango müzik tarihinde bir mit haline gelmiş, bandoneon icracısı ve orkestra şefidir. Orkestra şefi olarak şüphesiz kendi stilini müzik tarihine kazımış, geçmişi tekrarlamayan ancak dengeli ve lezzetli bir stil oluşturmuştur. Müzikal fikirleri doğrultusunda en iyi icracıları bir araya getirmiş, kendi tarzına uyum gösterebilecek en iyi vokalleri seçmiş, plak şirketlerinin dayatmalarına kulak asmayıp kendi stiline en uygun repertuarı oluşturmayı bilmiştir.
Anibal Troilo annesini kendisine bir bandoneon alması için ikna ettiğinde daha 10 yaşındaydı. Hemen hemen tüm hayatı boyunca da bu bandoneon çaldı. Seyirciyle ilk buluşması daha 11 yaşındayken meyve ve sebze marketi el abasto yakınında bir sahnede olmuştur.
Daha sonra bayanlardan oluşan bir orkestraya katılan Troilo, 14 yaşına geldiğinde kendi quinteto ‘ sunu kurdu. 1930 yılı aralık ayında kemancı Elvino Vardaro ve piyanist Osvaldo Pugliese’nin önderliğindeki ünlü sexteto ‘ya katıldı ve burada Ciriaco Ortiz’in partneri oldu.
Kısa süreli olarak Juan D’arienzo, Angel D’agostino, Luis Petrucelli orkestralarında ve yine meşhur bir bandoneonist olan Federico Scorticati’ nin yönetimindeki Tipica Victor Orkestrası’ nda çaldı.
1 Temmuz 1937 yılında Marabu Gece Kulübü’ nde duyulan anonsla Anibal Troilo Orkestrası doğdu, “Bu gün ilk kez sahnedeler… Anibal Troilo ve Orkestrası.”
Troilo orkestrası 24 Haziran 1971’e kadar kayıt yapmaya devam etmiştir. Bu sürede çoğu hafızalardan silinemeyecek 449 eser kaydetmiştir.
Anibal Troilo’nun unutulmaz eserleri “toda mi vida”, “barrio de tango”, “pa’ que bailen los muchachos”, “garua”, “maria”, “sur”, “romance de barrio”, “che, bandoneon”, “discepolín”, “responso”, “patio mio”, “una cancion”, “la cantina”, “desencuentro” and “la ultima curda”’dır.
Anibal Troilo Buenos Aires’te mit olmuş bir karakterdir. Bir şairin dediği gibi: “18 mayıs günü bandoneon ellerinden kayarak yere düştü.”
